Hello everybody :-)

Toch speciaal, het eerste bericht schrijven op Sanseveria's blog.
Leuk dat jullie mijn blog willen bekijken (eventueel lezen).
Sanseveria = vrouwentongen
Waarom Sanseveria? Het is vele dingen over de tong laten gaan, over praten en het is een naam die goed bekt. Laat het ook  maar een scherpe tong zijn. Er zijn al zo weinig mensen in onze maatschappij, ons Vlaamse gewestje die durven zeggen waar het echt op staat. Gewone burgers die voor hun mening uitkomen en die in hun geweten willen kijken wat ze er van vinden. Hoeveel mensen hebben al met een ander gevoel in een compagnie gestaan en niet durven zeggen dat ze het er niet mee eens waren, met wat er werd verkondigd, geopperd?
Werk voltijds als arbeidster bij de groendienst van Gent - regio Mariakerke
Mijn contract is een werkgelegenheidscontract (WEP +) van een jaar, wat een zegen en een vloek is, een vergiftigd geschenk. Tot eind september zit ik nog in een vast stramien, ben ik nog bezig maar nu al mag ik achter ander werk beginnen zoeken. Dit is niet eerste keer voor mij maar het begint wel zwaar te worden om telkens te moeten veranderen en terug van nul te moeten starten. Vooral omdat het werk dat ik nu doe graag doe en werk zowiezo al voldoening geeft. Het nuttig zijn is een van de hoofdbetrachtingen van een mens. Is het nu als moeder/vader, in zijn werk, hobby.... Een mens wil van tel zijn, dat is een oeroud gegeven. Erbij horen op één of ander manier, anders loert er een interne crisis achter de deur.
Stad Gent is een goeie werkgever met veel voordelen en investeert wel in zijn werknemers maar de besparingen en die contracten van bepaalde duur maken het zuur.
Ik zou graag een loopbaan willen opbouwen of uitwerken, hoe je het ook verwoord...er in groeien
Dat is mij tot nu toe nog niet echt gelukt.
Het is als hordelopen en er moeten nog enkele hordes genomen worden
Ja, ik krijg nu sollicitatietraining, sessie na sessie. Tot het langs uw oren uitkomt. Het is vervelend en ik zou liever gewoon mijn job doen.
Solliciteren is de inspannendste job die er is, het is een uitputtingsslag en kruistocht van de bovenste plank heb ik het gevoel. Ik sla dit stuk liever over zoals de meeste mensen denk ik.
Ik probeer mijn gepieker en stress niet te veel mijn relaties te beïnvloeden door mijn humeurbuien die soms ware depressies zijn op de persoonlijke weerkaart.
De bedoeling is dat mijn persoonlijke issues hier geen hoofdrol krijgen, integendeel verminderen, maar het bovenal allemaal in een groter perspectief komt.
Mijn uitblaashaven is mijn huis met de tuin en huisdieren. Wandeling met de hond en medidatief het gras afrijden minimaal om de week. Ik geef toe dat ik daar niet tegenop zie.
Rust en stilte zijn de echte bedevaartsoorden voor mij. Voor mij kan tv al te druk zijn en vermijd ik om uren voor die lichtbak te zitten. Vroeger keek ik veel tv, nu wil ik alleen geïnformeerd worden
Ik ga nu mijn eerste blog publiceren en het wereldkundig maken via de sociale media (facebook). Het is half acht en nog wat lezen lijkt mij een goed idee.
bye!